iStanbul, Moscow, Barcelona, New York!

TÂHÂ  » 20/TÂHÂ-114  فَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ وَلَا تَعْجَلْ بِالْقُرْآنِ مِن قَبْلِ أَن يُقْضَى إِلَيْكَ وَحْيُهُ وَقُل رَّبِّ زِدْنِي عِلْمًا Fe teâlallâhul melikul hak(hakku), ve lâ ta’cel bil kur’âni min kabli en yukdâ ileyke vahyuhu ve kul rabbi zidnî ılmâ(ılmen). 1. fe : işte 2. teâlâllâhu (teâlâ allâhu) : Allah yücedir 3. el meliku : hükümdar, düzenleyen ve idare eden, melik olan 4. el hakku : hak (olan) 5. ve lâ ta'cel : ve acele etme 6. bi el kur'âni : Kur'ân'a, Kur'ân için 7. min kabli : daha önce 8. en yukdâ : tamamlanması, kada edilmesi 9. ileyke : sana 10. vahyu-hu : onun vahyi 11. ve kul : ve de, söyle 12. rabbi : Rabbim 13. zid-nî : bana arttır 14. ılmen : ilim İmam İskender Ali Mihr : İşte Hakk ve Melik olan Allah, Yüce’dir. Ve Kur’ân’ın tamamlanması hususunda O’nun vahyi, sana kada edilmeden (tamamlanmadan) önce acele etme. Ve “Rabbim, benim ilmimi artır.” de. Abdulbaki Gölpınarlı : Çok yücedir her şeye