iStanbul, Moscow, Barcelona, New York!

Nereden başlanır bilinmez... Ölüm hak ! Doğmak hak! Hepsi Haktan, hepsi yoktan .... `Dikim nakim tej bir nakim!` Derme çatma evimiz,  şimdiki kaç köşke bedel kimbilir. Bahçesinde erikler, elmalar, domatesler, çilekler vardı. Tavuklarımız birde vakitsiz öten horozlarımız vardı. Hediye annemin kovaladığı, Bahaddin  babamın getirdiği kedilerimiz vardı Bizi ve  bir çok kişiyi dolandıran  alçak Fevzi YILDIZ ve çetesi vardı.  (Hakkılarımızın  hepsi haram olsun! iki dünyada elim yakasında olsun. Amin) Ama çok güzel komşularımız da vardı. İstanbul kar boran: yeni doğum yapan Samsunlu Gülbeyaz teyzem vardı. Çatısı uçan evimizden bizleri alip, bize evini  ve dahası yüreğini açan güzel insan! Her derdimize koşan Elif Teyze, kardeşleri  İbrahim ve Şevket birde  Elif teyzenin eşi Yusuf Abi.... Kötü insanlar elbet vardı ama iyiler daha çoktu. Hırsızlık ayıp,  fakirlik utunulacak şey değildi. Alevi, Sünni dostlarımız vardı. Ve dahi Tokatlı Esma Çoskun teyzem, Murat Çoskun

Önce bir damla... yagmur damlasıdır hayat sonra biriktirirsin damla damla, dereler nehirler baslar akmaya, taaa en tepeden, yüksek yüksek tepelerin en tepesinden nefes nefes... sonra büyüdükçe büyür biriktirdiklerin! artık ne damlasındır nede tepede bir zerre hayat olmus akıyosundur hız kesmeden. bazen kışı görürsün hüzün hüzün yine hayat hayattır. açıverir kardelenler bembeyaz ayaz ayaz ... kıştan bahara bir selamdır. sonra ansızın oluverirsin bahar, baharların en guzeli "ilk yada sonbahar" ne fark eder. biriktirsin yüreginde uçsuz bucaksız rüzgarları senden alıp götürdüklerine de üzülürsün, getirdiklerinede rüzgardır! delidir divanedir aldirmaz, ne sana nede hayata sen tepeden inerken, o öykünür senin taşıp gelmekte olduğun yücelerin yücesi tepelere iste öyle annelerin annesi, annemin annesi,  anneannem. senin varlığın hep bahardı! şimdi bir dağ yangını içerim deli mayınlar döşenir damarlarıma kınsız bir öfke düşerde yoluma beni benden aşırı